نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری دین پژوهی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
2 عضو هیئت علمی دین پژوهی، دانشگاه ادیان و مذاهب ، قم، ایران
3 عضو هیئت علمی جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
چکیده
این مقاله با رویکرد روش‌شناختی کیفی و با روش تحلیل روایت انجام شده است. نمونة مشارکت کننده، نوگرونده گان دینی حاد در شهر تهران بوده که به شیوة نمونه گیری هدفمند و از طریق گلولة برفی انتخاب شده اند. در این مقاله، با 20 نفر از این نوگرونده گان مصاحبة روایی انجام شد که 19 نفر آنها اطلاعات دقیق در خصوص تغییر دین خود ارائه داده اند و تحقیق نیز با این تعداد به اشباع داده رسید. یافته ها نشان داد که در مجموعة علت ها، علت های اجتماعی- سیاسی، اجتماعی- روانی، اجتماعی – رابطه‌ای بیشترین علت های تغییر نظام اعتقادی در میان نوگروندگان بوده اند. این تحقیق نشان داد که مراحل تغییر نظام اعتقادی در شهر تهران غیر از آن چیزی است که در نظریه های کسانی چون رمبو، لافلند و استارک آمده است. نتیجة نهایی این است که بی‌ثباتی اجتماعی-سیاسی ناشی از عملکرد کارگزاران دینی و ناامنی و آشفتگی روانی از مهم‌ترین علل تبیین‌کنندة نوگروی دینی هستند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)